در آخرین فیلم صامت چاپلین، او در مقابل جامعه ی مدرن، عصر ماشین ها و پیشرفت بر می خیزد. در ابتدا او را می بینیم که دیوانه وار تلاش می کند تا با خط تولید سفت کردن پیچ و مهره ها همراه شود. او برای آزمایش با یک دستگاه تغذیه ی اتوماتیک انتخاب شده است اما اتفاقات ناگواری که پیش می آید باعث می شود تا رئیسش تصور کند که او دیوانه شده است و چارلی به یک بیمارستان روانی منتقل می شود...

« چارلى » ولگرد کوچولو؛ جان میلیونرى ( مایرز ) را که از نوش‏خوارى سر از پا نمی‏شناسد نجات میدهد. مرد میلیونر هم سخت به او محبت میکند؛ اما پس از هشیارى، « چارلى » را بجا نمی ‏آورد و از خود میراند. این ماجرا تکرار مى‏شود و « چارلى » در این بین به دختر گل فروش نابینایى ( چریل ) دل میبندد...

«چارلى» ( چاپلین )، شیشه‏ بر دوره‏ گرد، با پسربچه‏ اى ( کوگان ) که مادرش او را رها کرده زندگى می‏کند. پسر بچه، شیشه‏ ى پنجره‏ هاى خانه‏ ها و مغازه‏ هاى مردم را با پرتاب سنگ می‏شکند و براى ناپدرى خود کار جور می‏کند.